Złamano krzyż w Ostrowach Górniczych

Nie chodzi tu bynajmniej o “jakiś tam” krzyż, a o krzyż, który jest jednym z symboli tej dzielnicy. Krzyż postawiony w miejscu, gdzie wrzucono do szybu ciała zamordowanych mieszkańców Ostrów Górniczych. Czy kolejnej dewastacji w tym miejscu dokonują ludzie związani z ludźmi odpowiedzialnymi za śmierć swoich sąsiadów? A może krzyż złamali pospolici chuligani?

Sprawa morderstwa Heleny, Mieczysława, Bogdana i Jerzego Mackiewiczów oraz ich znajomego Jerzego Piwowarczyka do dziś jest tematem tabu wśród niektórych mieszkańców dzielnicy. Powodem może być to, że w 1945 roku mordu dokonali przedstawiciele tzw. nowej władzy. Potomkowie tych ludzi prawdopodobnie do dziś zamieszkują te tereny, stąd pewnego rodzaju zmowa milczenia. Pretekstem do zabójstwa mogła być przynależność niektórych z ofiar do Armii Krajowej. Są jednak tacy, którzy podejrzewają że za śmiercią Mackiewiczów i Piwowarczyka stoją prywatne porachunki. Mieczysław Mackiewicz był osobą bardzo znaną w Ostrowach Górniczych, był ostatnim dyrektorem kopalni węgla kamiennego Dorota. Dramat rozegrał się 12 lutego, ofiary aresztowano i wyprowadzono z domu. Nieformalny wyrok wykonano w piwnicach jednego z pobliskich budynków, a ciała ofiar wrzucono do nieczynnego szybu, który po wyłączeniu z eksploatacji w 1935 roku pozostawał niezasypany.

Na miejscu pochówku przez lata pojawiały się krzyże stawiane spontanicznie przez pobliskich mieszkańców oraz przez sosnowieckich członków Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Niestety kolejne krzyże znikały, bądź była wyrywane i łamane. Podobnie wygląda sprawa z krzyżem, który znajduje się obecnie. Solidny drewniany krzyż, dodatkowo zaimpregnowany musiał komuś bardzo przeszkadzać skoro został złamany u podstawy.

Ofiary morderstwa przeżyły wcześniej lata okupacji hitlerowskiej, walki o wyzwolenie Sosnowca, które w tym rejonie były wyjątkowo zacięte. Czy rodzina Mackiewiczów i Jerzy Piwowarczyk, którzy nie doczekali wolnej Polski doczekają się kiedykolwiek spokoju nad swym grobem? Spokój i szacunek należą się im nie tylko jako ofiarom mordu, ale również jako wielkim polskim patriotom.

[PP]